Geyik ve Tilki Hikayesi
Bir gün, ormanda yaşayan bir geyik, arkadaşlarıyla oynamak için dışarı çıktı. Onlarla birlikte koşup zıpladı, çiçekleri kokladı, kelebekleri kovaladı. Çok eğleniyordu. Ama bir süre sonra, arkadaşlarından ayrıldığını fark etti. Kaybolmuştu, Tilki,
Geyik, endişeyle etrafına bakındı. Nereye gideceğini bilmiyordu. Birden, uzakta bir ses duydu. “Merhaba, küçük geyik. Benimle gelir misin?” diye sordu ses.
Geyik, sesin geldiği yöne doğru baktı. Orada, büyük ve parlak bir elma ağacı gördü. Ağacın dallarında kırmızı ve sulu elmalar asılıydı. Geyik, çok aç olduğunu hissetti. “Elmalar çok lezzetli görünüyor” diye düşündü.
Ağaç, geyiği çağırmaya devam etti. “Gel, gel. Senin için bir elma seçtim. En tatlısı bu” dedi ve bir dalını sallayarak bir elmayı yere düşürdü.
Geyik, ağacın sözlerine inandı. Elmaya doğru yavaşça yaklaştı. Ama tam ona ulaşmak üzereyken, birden bir ağ çıkageldi ve geyiği yakaladı. Geyik, korkuyla bağırdı.
Ağaç, geyiğe alaycı bir şekilde güldü. “Ah, ah. Sen de safmışsın küçük geyik. Ben aslında bir ağaç değilim. Ben bir avcının kurduğu bir tuzakım” dedi.
Geyik, çok pişman oldu. Arkadaşlarını dinlemeliydi. Onlar hep ormanda yabancılara güvenmemesi gerektiğini söylerdi. Ama o çok meraklıydı ve elmaların cazibesine kapılmıştı.
Şimdi ne yapacağını bilemiyordu. Avcının gelmesini beklemekten başka çaresi yoktu.
Bu arada, arkadaşları geyiği aramaya başlamışlardı. Onu bulamayınca endişelenmişlerdi. Ormanda dolaşırken, geyiğin bağırışlarını duydular.
Hemen sesin geldiği yöne koştular. Orada, tuzakta kalmış geyiği gördüler.
Arkadaşları çok üzüldüler. Onu kurtarmak için bir plan yapmaya çalıştılar.
En sonunda, en akıllısı olan tilki, bir fikir buldu.
Tilki, diğer hayvanlara şöyle dedi: “Ben gidip avcının yanına gideceğim ve onu buraya getireceğim. Siz de onun gelmesini bekleyin ve tuzaktaki ipi koparın.”
Diğer hayvanlar tilkinin planını beğendiler ve ona yardım etmeye hazır olduklarını söylediler.
Tilki, avcının kulübesine doğru yola çıktı.
Avcının kulübesine vardığında, onu uyurken buldu.
Tilki, avcının kulağına eğildi ve şöyle fısıldadı: “Hey, avcı! Uyan! Senin için büyük bir haberim var.”
Avcı, tilkinin sesini duyunca uyandı.
Tilki, avcının gözlerine baktı ve şöyle dedi: “Senin kurduğun tuzakta büyük bir ayı yakalandı.”
Avcı, tilkinin sözlerine çok sevindi. Ayının derisini ve etini satabileceğini düşündü.
Tilki, avcının peşinden gelmesi için onu acele ettirdi.
Avcı, silahını alıp tilkinin arkasından koştu.
Tilki, avcıyı tuzak kurduğu yere götürdü.
Orada, tuzakta kalmış geyiği gördü.
Avcı, tilkinin ona yalan söylediğini anladı. Çok sinirlendi.
Tilki, avcıya sırıtarak şöyle dedi: “Ah, ah. Sen de safmışsın avcı. Ben aslında sana yardım etmek istemiyordum. Ben geyiğin arkadaşıyım. Onu kurtarmak için seni buraya getirdim.”
Avcı, tilkiye saldırmak istedi. Ama tam o sırada, geyiğin arkadaşları ipi koparıp geyiği serbest bıraktılar.
Geyik, arkadaşlarına sarıldı. Onlara çok teşekkür etti.
Tilki, avcının yüzüne tükürdü ve şöyle dedi: “Sen ormanda hayvanlara zarar vermekten vazgeçmelisin. Yoksa bir gün başına daha kötü şeyler gelebilir.”
Sonra, tilki ve diğer hayvanlar geyikle birlikte ormandan uzaklaştılar.
Avcı, boş tuzakla baş başa kaldı.
Bu hikaye, bize ormanda yaşayan hayvanların birlik ve dayanışma içinde olduğunu ve avcılara karşı nasıl mücadele ettiklerini anlatır.
Umarım hikayemi beğenmişsinizdir. 😊