Bir Kedi, Bir Fare ve Bir Peynir
Bir zamanlar, bir kedi, bir fare ve bir peynir bir evde yaşıyormuş. Kedi, fareyi yakalamak için her gün peşinden koşuyormuş ama başarılı olamıyormuş. Fare ise, peyniri yemek için her fırsatı değerlendiriyormuş ama kediye yakalanmamak için çok dikkatli oluyormuş. Peynir ise, hem kediye hem de fareye kızıyormuş. Çünkü onlar yüzünden sürekli tehlikede olduğunu düşünüyormuş.
Bir gün, kedi, fareyi köşeye sıkıştırmayı başarmış. Fare, korkudan titriyormuş. Kedi ise, zaferini kutluyormuş.
- Artık kaçamazsın! Benimle oynamaya hazır mısın? diye sormuş kedi.
- Lütfen beni yeme! Sana zararım dokunmadı ki! diye yalvarmış fare.
- Zararın dokunmadı mı? Beni her gün deli ediyorsun! Hem de peyniri yiyerek bana haksızlık ediyorsun! diye bağırmış kedi.
Bu sırada, peynir de onları duymuş. Kendi kendine şöyle demiş:
- Bu ikisi de bana haksızlık ediyor! Kedi beni korumak yerine, fareyi avlamakla meşgul. Fare ise, beni yemek için can atıyor. Onlara bir ders vermeliyim!
Peynir, bir plan yapmış. Kendini yere bırakmış ve ses çıkarmamış. Kedi ve fare, peynirin hareketsiz yattığını görünce şaşırmışlar.
- Neyse, seni sonra yerim. Şimdi peynire bakayım. Belki de ölmüştür. O zaman hepsini ben yerim! diye düşünmüş kedi.
- Hayır, peynir bana ait! Sen ona dokunma! diye itiraz etmiş fare.
Kedi ve fare, peynire doğru koşmuşlar. Ama peynir onları bekliyormuş. Tam yaklaştıklarında, peynir kendini havaya fırlatmış ve kedinin başına çarpmış. Kedi acı içinde miyavlamış ve bayılmış. Fare ise, peynirden korkmuş ve kaçmış.
Peynir ise, gururla şöyle demiş:
- İşte böyle! Siz benimle uğraşamazsınız! Ben sadece bir peynir değilim, akıllı bir peynirim!
Ve peynir, mutlu bir şekilde evden ayrılmış.