Asla İle Fil Masalı

Aslan ile fil masalı, Bir zamanlar, ormanın derinliklerinde bir aslan ve bir fil yaşarmış. Aslan, ormanın kralı olduğunu düşünürmüş ve diğer hayvanlara hükmetmeye çalışırmış. Fil ise, aslanın bu davranışından hoşlanmazmış ve ona karşı gelirmiş.

Bir gün, aslan, filin su içtiği gölün yakınında bir av bulmuş ve onu yakalamak için saldırmış. Fakat fil, aslanın sesini duymuş ve hemen gölün kenarına koşmuş. Aslan, fili görünce şaşırmış ve ona "Sen ne arıyorsun burada? Bu göl benimdir. Buradan defol!" diye bağırmış.

Fil, aslanın bu sözlerine sinirlenmiş ve ona "Sen kimsin ki bana buradan git diyorsun? Bu göl senin değil, hepimizin. Senin gibi bencil bir hayvanla konuşacak vaktim yok. Ben su içmeye geldim, sen de avını al ve git!" diye cevap vermiş.

Aslan, filin bu cesaretine çok kızmış ve ona "Sen bana nasıl böyle konuşursun? Ben ormanın kralıyım. Senin gibi büyük ama aptal bir hayvana boyun eğmem. Seni burada bırakmayacağım!" diye karşılık vermiş.

Böylece, aslan ve fil arasında büyük bir kavga başlamış. Aslan, filin boynuna atlamaya çalışmış ama fil, onu hortumuyla savurmuş. Fil, aslanın sırtına basmaya çalışmış ama aslan, onu pençeleriyle yaralamış. İki hayvan da birbirlerine üstünlük sağlayamamış.

Kavga sırasında, gölün yakınında yaşayan diğer hayvanlar da olayı duymuş ve merak edip gelmişler. Onlar da aslan ve filin kavgasını izlemeye başlamışlar. Bazıları aslandan, bazıları da filden yana olmuşlar. Kimisi "Aslan kazansın!", kimisi de "Fil kazansın!" diye bağırmışlar.

Fakat kavga uzun sürmüş ve hiçbir sonuç çıkmamış. Aslan ve fil yorulmuşlar ama pes etmemişler. Diğer hayvanlar da sıkılmış ve korkmuşlar. Onlar da "Bu kavga ne zaman bitecek? Bu iki hayvan birbirlerini öldürecek mi? Biz ne yapacağız?" diye düşünmüşler.

Sonunda, gölün yakınında yaşayan akıllı bir tilki, duruma el koymaya karar vermiş. Tilki, aslan ve filin arasına girmiş ve onlara "Durun! Durun! Bu kavga ne için? Neden birbirinize zarar veriyorsunuz? Bu göl hepimizin ortak malıdır. Burada hepimiz barış içinde yaşayabiliriz." diye seslenmiş.

Aslan ve fil, tilkinin sesini duyunca durmuşlar ve ona bakmışlar. Tilki devam etmiş: "Siz ikiniz de güçlü ve cesur hayvanlarsınız. Ama bu ormanda tek başınıza yaşayamazsınız. Diğer hayvanlara da ihtiyacınız var. Eğer siz kavga ederseniz, diğer hayvanlar da bundan zarar görür. Hem siz hem de biz mutsuz oluruz."

Aslan ve fil, tilkinin sözlerini dinlemişler ve düşünmüşler. Sonra birbirlerine bakmışlar ve utanmışlar. Tilki haklıymış. Onlar kavga ederken, diğer hayvanlar da korkmuş ve üzülmüş. Onlar da onların arkadaşıymış. Onlara zarar vermek istemezlermiş.

Böylece, aslan ve fil, tilkinin aracılığıyla barışmışlar. Birbirlerinden özür dilemişler ve el sıkışmışlar. Sonra da gölün kenarına gelmişler ve birlikte su içmişler. Diğer hayvanlar da onları alkışlamış ve sevinmişler. Hep birlikte mutlu bir şekilde yaşamaya devam etmişler.