Yavru Kedi Maviş Masalı:
Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, bir şehrin kenar mahallesinde bir yavru kedi yaşarmış. Bu yavru kedinin adı Maviş, imiş, çünkü gözleri çok güzel bir Maviş renkteymiş. Maviş, annesi ve kardeşleriyle birlikte terk edilmiş bir evde yaşıyormuş. Evde yiyecek bulmak çok zormuş, çünkü insanlar çok uzun zaman önce oradan taşınmışlar. Maviş, ve ailesi bazen çöplerden arta kalanları yiyerek hayatta kalmaya çalışıyorlarmış.
Bir gün Maviş, annesinin izniyle evin bahçesine çıkmış:
Bahçede çiçekler, böcekler ve kuşlar vardı. Mavi bunları merakla izliyormuş. Bir ara bahçenin duvarının arkasından bir ses duymuş. Ses, “Merhaba, benim adım Pamuk. Sen kim oluyorsun?” diye sormuş. Mavi sesin geldiği yöne doğru bakmış ve duvarın üzerinde beyaz tüylü bir yavru köpek görmüş. Mavi ilk başta korkmuş, çünkü annesi ona köpeklerden uzak durmasını söylemiş. Ama Pamuk çok tatlı ve dost görünüyormuş. Mavi de “Merhaba, ben Mavi. Ben de burada yaşıyorum” diye cevap vermiş.
Pamuk ve Mavi konuşmaya başlamışlar. Pamuk, Mavi’ye kendisini anlatmış. O da annesi ve kardeşleriyle birlikte yan bahçedeki evde yaşıyormuş. Ama o ev de terk edilmiş değilmiş, orada yaşayan insanlar varmış. Pamuk, insanların onlara çok iyi baktığını söylemiş. Onlara yiyecek, su ve oyuncak veriyorlarmış. Hatta bazen onları sevmek için gelip okşuyorlarmış.
Mavi bunları duyunca çok şaşırmış ve imrenmiş. O da böyle bir hayat istermiş. Pamuk da Mavi’ye kendisini anlatmış. Mavi, hayatının çok zor olduğunu söylemiş. Yiyecek bulmanın çok güç olduğunu, bazen aç kaldıklarını anlatmış. Ayrıca insanlardan da çok korktuklarını söylemiş. Çünkü insanlar onlara zarar veriyor ya da yakalamaya çalışıyormuş.
Pamuk bunları duyunca çok üzülmüş ve Mavi’ye yardım etmek istemiş. “Sen gel benimle” demiş, “Ben sana insanların nasıl iyi olduğunu göstereyim.” Mavi de Pamuk’un teklifini kabul etmiş ve onunla birlikte yan bahçeye gitmiş.
Yan bahçeye geldiklerinde Pamuk’un annesi ve kardeşleri onları karşılamışlar. Pamuk’un ailesi de Mavi’yi çok sevmişler ve onu aralarına kabul etmişler. Bir süre sonra insanlar da eve gelmişler ve Pamuk’un ailesini sevmeye başlamışlar. Pamuk da Mavi’yi insanlara göstermiş ve onu da sevmelerini istemiş.
İnsanlar Mavi’yi görünce çok şaşırmışlar ama onu da sevmişler. Ona da yiyecek, su ve oyuncak vermişler. Hatta onu da okşayıp sevmişler. Mavi bunları yaşayınca çok mutlu olmuş ve insanların aslında kötü olmadığını anlamış.
Mavi artık Pamuk’un ailesiyle birlikte yaşıyormuş. Annesi ve kardeşleri de onu ziyarete geliyorlarmış. Böylece Mavi hem yeni arkadaşlar edinmiş hem de insanların sevgisini tatmış. Pamuk da Mavi’ye çok iyi davranıyormuş ve onu hiç yalnız bırakmıyormuş. Onlar birlikte çok mutlu ve huzurlu bir hayat sürüyorlarmış.